Ook van Lorraine Bancken nemen we dit jaar afscheid. Lorraine was een tijdlang zorgcoach bij de volwassenen en werd later stafmedewerker in het beleid. Ondertussen kreeg Lorraine ook twee zoontjes en binnenkort zet ze haar schouders onder een nieuwe professionele uitdaging, dichterbij huis. Maar… niet zonder dat we even samen met haar terugblikken op haar jaren bij Iona.
Lorraine, kun je kort jouw parcours bij Iona schetsen?
Lorraine: “Ik heb een vijftal jaar bij Iona gewerkt. Eerst als zorgcoach en na mijn eerste zwangerschap als stafmedewerker. Ondertussen ben ik voor de tweede maal mama geworden en heb ik besloten een nieuwe job dichter bij huis te starten.”
Hoe was het voor jou om op Iona te werken?
Lorraine: “Ik heb heel graag op Iona gewerkt. Ten eerste omdat ik heel veel geleerd heb over de antroposofie, die ik echt heb leren appreciëren. Ik heb er mezelf en mijn eigen waarden ook beter door leren kennen. Zaken als duurzaamheid, het verkleinen van je ecologische voetafdruk, de manier van kijken naar cliënten, het belang van een warme huiselijke omgeving in een natuurlijke omgeving: het past sterk bij wie ik ben en wil zijn, zowel persoonlijk als professioneel. Ook de groene werkomgeving is ontzettend mooi. Er komt een bepaalde rust over je als je het domein op wandelt.
Natuurlijk ben ik mezelf ook wel eens tegengekomen, en niet alleen in de positieve zin. Werken op Iona vraagt om een grote loyaliteit en verbondenheid. Het voelt soms haast als een tweede gezin hebben, wat het niet altijd makkelijk maakt om het werk weer los te laten als je ‘s avonds weer naar huis vertrekt. Dat was best wel een uitdaging voor me.”
Met wel gevoel sluit je jouw hoofdstuk bij Iona af?
Lorraine: “Met heel veel dankbaarheid voor alles wat ik hier heb mogen ervaren en leren en voor de band die ik met een aantal collega’s heb opgebouwd. Wat ik zeker ook met me meeneem, is het vinden van geluk en schoonheid in de kleine dingen. Onze gasten staan vaker stil bij de alledaagse dingen. Als Vincent zegt: “Kijk, Lorraine, wat een mooie vlinder”, is het fijn om daar echt even samen aandacht voor te hebben. Of als Babs, die een visuele beperking heeft, vertelt hoe ze geniet van het briesje op haar gezicht, dan besef ik: daar had ik zelf niet spontaan bij stilgestaan. De ontmoetingen met onze mensen hebben me nog meer doen beseffen dat geluk niet in materie of in grootse dingen zit. Ze hebben me geleerd om het kleine en de natuur nog bewuster te leren waarderen.”
Hoe zou je de voorbije vijf jaar in drie woorden samenvatten?
Lorraine: “Warmte, vrijheid en groei. Alledrie in de positieve betekenis van het woord. Op Iona wordt op een heel menselijke manier samengewerkt, vanuit vertrouwen. Er zijn geen prikklokken. Er is begrip als je eens thuis zit met een ziek kind. En je hoeft er niet elke dag voor 150 procent te staan. Je mag ook eens een mindere dag hebben. Als je je job goed doet, is er best veel flexibiliteit. De vrijheid die ik hier ervaren heb, zowel op vlak van jobinhoud als in de manier waarop we in de gemeenschap met elkaar omgingen, vond ik fijn. Je hoeft hier geen machine te zijn die onder tijdsdruk moet presteren. Je mag mens zijn.
Iona is ook een ideale plek om te leren en te groeien, zowel persoonlijk als professioneel. Ik heb inhoudelijk veel bijgeleerd en ervaringsdeskundigheid kunnen opbouwen rond bepaalde thema’s. Maar er is ook veel ruimte en aandacht voor persoonlijke ontwikkeling. De zorg voor de cliënten staat uiteraard centraal, maar dat ook in de groei van de medewerkers wordt geloofd en geïnvesteerd, dat heb ik heel erg gewaardeerd. Ik hoop dat ik ik die kwaliteiten ook op mijn nieuwe werkplek mag ervaren. En als dat niet zo is, dat ik ze daar mag helpen binnenbrengen.”
Binnenkort start je een nieuwe job.
Lorraine: “Ja, ik start als stafmedewerker in het CAW, regio Kempen. Het was niet evident voor me om deur hier op Iona achter me dicht te trekken. Maar ik wilde een job dichter bij huis, met wat minder emotionele verbondenheid, zodat ik meer aanwezig kan zijn in mijn gezin. Mijn nieuwe werkplek ligt op wandelafstand van ons huis, waardoor de auto de deur uit kan. En ook inhoudelijk kijk ik uit naar deze nieuwe uitdaging. Ik zal in mijn nieuwe job vooral bezig zijn met communicatie, kwaliteitszorg en cliëntparticipatie. Ik vind het boeiend weer te mogen bijleren en kijk ernaar uit iets in die gebieden te mogen bijdragen.”