De praatstok is deze keer in handen van Cristina, An en Kelly. Een gesprek over het beste uit jezelf en anderen halen, het belang van variatie, en de geur van lindebomen.
Sinds wanneer werk je bij Iona en was dit een bewuste keuze?
Cristina: “Ik werk sinds begin 2007 op Iona. Eerder werkte ik in een antroposofische voorziening in Portugal. Daar heb ik mijn vrouw, een Belgische, leren kennen. Toen we samen naar België kwamen, is mijn vrouw An bij Talander, Widar en Iona langs geweest om kennis te maken met de antroposofische initiatieven in België. Ze is toen zelf op Iona gestart in Dun I. Zo ving ze op dat men op zoek was naar een vervanger voor het atelier. Mijn Nederlands was toen nog niet zo goed, maar Adelgunde geloofde in me: na twee dagen kreeg ik de sleutels en mocht in aan de slag. Dat was een groot cadeau. Het zonder woorden de gasten mogen en kunnen begeleiden, was een heel mooie ervaring. Een bewuste keuze ook, want ik heb altijd met gasten gewerkt én in een atelier.
Kelly: “In september ‘99 heb ik stage gelopen bij Iona en ben ik blijven plakken. In 2001 kreeg ik een vast contract in Bobo en sinds november 2017 ben ik weer aan de slag op Iona, in de werking voor de volwassenen.
An: “Ik ben hier in juni 2017 gestart. Is was toen op zoek naar ander werk en kwam een vacature tegen op de website van de VDAB. Ik dacht: “Oh ja, op Iona.” Ik had hier ooit een rondleiding gehad toen ik nog op school zat. De vacature was voor een tijdelijke job met optie vast. Ik dacht: oké, dan ben ik bezig. We zien wel. En ik mocht beginnen.”
Wat vind je het leukste aan je job?
Cristina: “De pedagogie. De combinatie ook van kunst en schoonheid: daar ligt mijn kracht. Daarmee mogen werken is de max voor mij.”
Kelly: “Het heilpedagogisch werken met de gasten. Ik ben dankbaar dat ik dat heb mogen leren bij Iona. Dat ik dat pad heb mogen lopen met gasten en collega’s. Het geeft me voldoening. Een stukje van mijn ziel ligt hier. Ik miste iets toen ik even weg was van Iona. Hier is het een stukje thuiskomen voor me. En ik hou van de variatie. Je mag jezelf ontwikkelen: Iona staat ervoor open als je iets nieuws wilt leren en er is ruimte om zowel uit de gasten als jezelf het beste te halen.”
An: “Ik voelde mij snel op mijn gemak hier. Ik kwam van een plek waar inspraak niet aan de orde was. Hier is dat ander. Het is ook fijn dat je op Iona veel vrijheid hebt om je eigen ding te doen. Er is variatie en er kan veel.”
Welke andere taak zou je willen doen op Iona?
An: “De keuken. Er is veel passage daar en ik vind het mooi dat de keuken ’s middags voor ieders maaltijd zorgt.”
Kelly: “Ik hou van verandering en variatie. Ik wil niet vastroesten en vind het leuk om af en to te kunnen fladderen en nieuwe ideeën o pet doen. Ik zou het wel leuk vinden om meer te filosoferen en meer therapeutisch te werken. Ook zou ik graag opnieuw de badtherapie opstarten. Wat hebben onze gasten nodig? Hoe kunnen we dat bieden?”
Cristina: “Ik zou altijd het atelier kiezen. Dat is wie ik ben. Er zijn veel dingen die ik niet kan, maar aan het pedagogische en kunstzinnige aspect van mijn werk twijfel ik niet. Ik weet dat ik goed bezig ben. Als ik iets anders zou moeten doen, dan zou het tuinieren zijn met bloemen en sculpturen. Ik zou ook graag meer filosoferen op Iona. En meer idealisme en sterrenstof naar de werkvloer brengen, meer enthousiasme.”
Wat is jouw favoriete plekje op Iona?
Cristina: “Het atelier en het paadje met de lindebomen. Ik voel me altijd goed daar. Het ruisen van de bladeren. De lekkere geur. Ik word er stil van en voel me altijd een beetje gezegend als ik op die plek ben.”
Kelly: “Het uitzicht van Pebo: wanneer je dat verre zicht tot aan de Nete hebt. De rust en ruimte die dan komt.”
An: “Het plekje bij de ezels, als je vroeg aankomt in de winter en de zon komt op.”
Deze vragen willen de vorige Praatstokcollega’s jullie stellen.
“An, welke eigenschap van een collega/bewoner heb je zelf niet maar heb je bewondering voor?”
An: “Puurheid. Het zichzelf zijn in alle omstandigheden, zonder schroom. Het niet nadenken over wat anderen over je denken, maar gewoon dingen doen en maken, zonder je zorgen te maken over het resultaat.”
“Kelly, wat is jouw toekomst, verbinding en waarde op Iona?
Kelly: “Ik weet niet wat mijn toekomst is op Iona. Ik weet wel dat Iona een stukje thuiskomen is. Er is hier veel ruimte en veiligheid. Ik heb niet uitgestippeld waar ik volgend jaar wil staan. We zullen wel zien waar ik beland en waar ik hoor te zijn. Iona is het plekje waar ik graag ben. Ik zie het niet als werk.”
“Cristina, als je zou moeten vluchten, naar welk land zou je vluchten?”
Cristina: “Naar een land waar iets te beleven valt. Mijn collega Raf en ik grappen som dat we eens samen tango gaan dansen in Argentinië. Ik zou vertrekken als er avontuur voor de deur staat.”
Het is tijd om de praatstok door te geven. Wie duiden jullie aan? En welke vragen zien jullie graag beantwoord?
An: “Ik kies Liesbet, van Staffa. Mijn vraag: waar haal jij het meeste voldoening uit in jouw werk?”
Cristina: “Michel. Hoe maakt Iona jou beter als mens?”
Kelly: “Ik wil graag aan Ingrid vragen waar ze de inspiratie vandaan haalt om met spontaniteit, enthousiasme en optimisme elke dag opnieuw in het werkveld te staan.”
VRAAG VAN DE DAG
We schotelen An, Cristina en Kelly ieder een andere vraag voor
An, welke dag wil je steeds opnieuw beleven?
“De dag dat ik een vast contract kreeg. Dat had ik niet zien aankomen. Ik had mezelf altijd voorgehouden dat mijn werk hier niet permanent was. Toen ik officiel mijn contract had, kwam ik Kimmy als eerste tegen. Ik moest het haar vertellen. Ik was zelf verwonderd hoe content ik was. Ik wist: nu is het echt begonnen, het is voor altijd.”
Cristina, welk schilderij uit een museum spreekt jou aan?
“Guernica van
Picasso. Ik houd van Picasso’s kubistische vormen en van het licht
in de werken van de Spaanse schilder Sorolla.”
Kelly, welke uitdaging wil je nog
eens aangaan?
“Een autotrip
maken samen met mensen die mij nauw aan het hart liggen, met muziek van Elvis
op de achtergrond.”