In een voorgaande editie van Iona Magazine konden jullie alles lezen over onze recente avonturen met imkeren. Sinds we als gemeenschap een bijenvolk en bijenkasten cadeau kregen en imker Jorn ons alles leerde over het houden van bijen, leren we nog iedere dag bij over deze wonderlijke diertjes en hoe we respectvol met hen kunnen samenleven. In dit nummer delen we graag een bijzondere primeur met jullie: deze zomer verkochten we met het Werkhuis onze allereerste zelf geslingerde honing. Getest én goedgekeurd!
Samen slingeren
Roos Krosenbrink: “Bijenhouden is echt een leerschool. We zijn het proces de voorbije maanden samen met onze gasten aangegaan. Maarten drukte een cursus af waar we mee aan de slag gingen. Daaruit hebben we heel wat opgestoken. En verder hebben we ons vooral ervaringsgewijs in het imkeren ondergedompeld.
Eind juni was er genoeg honing in de kasten aanwezig. Alleen hadden we geen slinger om de honing uit de kasten te halen. Slingers zijn erg duur in aankoop en tweedehands hadden we ook geen geluk. Een vriend van Maarten hielp ons uit de nood: we mochten zijn slinger lenen. Omdat onze expert Jorn tijdens de corona-periode niet op Iona aanwezig was, hebben we zelf uitgezocht hoe slingeren in z’n werk gaat. Het bleek een heel mooi proces. Je haalt de vliesjes van de honingraten, steekt de raten in de slingerton en brengt de ton vervolgens aan het draaien, waardoor de honing tegen de binnenkant van de ton geslingerd wordt. De verse honing laat je dan via een kraantje in een steriele emmer lopen, om hem in potjes te kunnen verdelen. We konden 35 geschonken honingpotjes vullen.”
Een sterk bijenvolk
Roos: “Dat we al zo snel honing hadden, betekent blijkbaar dat we een sterk volk hebben. We zien in de paardenweide altijd veel bedrijvigheid rond de bijenkasten en ook dat is een goed teken: het betekent dat er veel bestuiving is. Onze appelbomen hebben ook opvallend veel vruchten dit jaar. Misschien is dat overal in België zo, en is het gewoon in het algemeen een goed jaar voor appels. Maar het is toch fijn om te merken dat we dankzij de bijen nu ook in onze fruitoogst de cirkel een stukje verder rond maken. Dit jaar was het slingeren nog een test. Volgend jaar hopen we niet één, maar twee keer te kunnen slingeren. We zullen zien. We vinden het belangrijk dat we de bijen zeker niet uitbuiten en dat ze zelf voldoende honing overhouden om in de winter goed van te kunnen leven. Wat daarna overblijft voor honing is een cadeautje. Inzetten op productie is niet ons doel.”
Honing schenken en verkopen
Roos: “Omdat je voor de officiële verkoop van voeding aan strikte regels moet voldoen, hebben we de honing niet extern verkocht. Intern hebben wel heel wat collega’s een potje besteld. De honing vloog echt de deur uit. Van de opbrengst zullen we nieuw materiaal aankopen voor het imkeren. De gasten die samen met ons de honing slingerden, kregen een potje cadeau voor hun leefgroep, zodat ze samen met de anderen van hun eigen oogst konden genieten. En twee weken later, op bivaktocht, konden we onze zelf geslingerde honing ook schenken aan de mensen die ons een slaapplaats en vervoer aangeboden hadden. Het was mooi om hen op die manier te kunnen bedanken.”