Dagboek van een stagiair

“Er is een nieuw stukje wereld voor me opengegaan.”

Hoe onze stagiairs hun stage bij Iona ervaren? Dat laten we hen graag zelf vertellen. Ditmaal laten we Maggy Verstreken aan het woord. In het kader van haar opleiding tot gezondheidsconsulente geeft zij sinds september massages aan onze bewoners. Een opdracht naar haar hart, zo blijkt.

t Zit in de familie

Maggy Verstreken: “Mijn broer heeft jarenlang op Iona gewerkt, als kok, en hier zelfs nog ingewoond. Mijn kinderen en ik kwamen hem hier toen soms bezoeken. Ik hield er altijd een goed gevoel aan over en ook de ontmoetingen met de bewoners vond ik heel fijn. Ook mijn broer blikt nog altijd heel positief terug op zijn jaren hier. Een jaar geleden kwam ik toevallig terug op Iona terecht als HR-consulente. Ik was uitgenodigd om een en ander te komen uitleggen en was meteen weer fan van de omgeving. Toen ik op zoek moest naar een stageplek in het kader van mijn opleiding tot gezondheidsconsulente, ben ik komen solliciteren. In september mocht ik hier starten voor 80 uren. Die zijn voorbij gevlogen: binnenkort zit mijn stage er alweer op.”

Individuele zorg en aandacht

“Ik heb de voorbije maanden vooral dieptemassages gegeven aan de volwassen cliënten bij Staffa, Bride en Dun-I. Heel fijn om te doen en ik werd warm onthaald. De massages zijn een mooie gelegenheid om één op één met bewoners te werken en hen van wat individuele zorg en aandacht te laten genieten. Naarmate ze me beter leerden kennen, werd er ook al eens iets persoonlijks verteld en kon ik ook beter op individuele noden inspelen. Dat groeiende vertrouwen vond ik heel aangenaam. Had mijn stage langer geduurd, dan hadden ongetwijfeld nog meer bewoners een massage gevraagd. Nu keken sommigen nog wat de kat uit de boom. Vertrouwen krijgen kan tijd vragen, hé.” 

De regels van de kunst

“Er is hier toch wel een nieuw stukje wereld voor me opengegaan. Ik had nooit eerder contact met mensen met een mentale beperking. Het was een geschenk om met de bewoners te werken en te ervaren dat ik blijkbaar wel voeling met hen heb. Ook de minder taalvaardige mensen leek ik vrij goed te begrijpen en aan te voelen. Dat is ook wel een must om goed te kunnen masseren. Verder pas ik gewoon de regels van de kunst toe en masseer ik altijd vanuit de gedachte dat ik ieders grenzen en mogelijkheden respecteer. Mensen voelen dat. De massages zijn ook heel ontspannend. Ze bieden niet alleen fysieke ondersteuning, maar geven iemand de kans helemaal zichzelf te zijn en zich over te geven aan de ontspanning en aan zorgzaam lichamelijk contact. Zeker in tijden als deze, waarin fysieke contacten zo beperkt zijn, is dat een meerwaarde. Die feedback kreeg ik ook van de begeleiders: dat de mensen er zowel fysiek als emotioneel zichtbaar veel aan hadden.”

Meer dan masseren alleen

“Uiteindelijk kon ik door de maatregelen maar in één groep meer masseren. Daarnaast heb ik ook nog wat kleine andere taken opgenomen, zoals het geven van voedingstips of adviezen rond Bachbloesems, uiteraard in samenspraak met de ouders. Ook bij de taken in de leefgroep sprong ik soms bij: appels snijden bij het vieruurtje, mee croques maken voor het avondeten, eens iemand helpen bij het naar toilet gaan of iemand wassen. Waar ik tijd had, heb ik dat met plezier gedaan. Ik heb zelf vier kinderen opgevoed en merkte dat het wassen van volwassenen niet zo’n hoge drempel voor me vormde als ik gedacht had. Vermoedelijk heeft dat ook te maken met de mentale leeftijd van de bewoners. In ieder geval: ik heb het hier en daar meedraaien in de groep als een meerwaarde ervaren, ook al behoorde het absoluut niet tot mijn doeltaken. Ook het samenwerken met de begeleiders vond ik heel aangenaam.”

Gegroeid in mijn vak èn als mens

“Wat de stage me bijgebracht heeft? Veel. Ik ben drempels overgegaan en heb hier zowel levenservaring als professionele ervaring opgedaan. Ik ben sterk gegroeid in het toepassen van de massagetechnieken. Eerst was het nog wat zoeken waar alle spieren liggen. Nu is dat parate kennis. Ook het adviseren rond Bachbloesems vond ik boeiend, omdat gespreksbegeleiding niet evident is met de mensen hier. Ik moest het vooral van observatie hebben: een mooie kans om te groeien in mijn werk. Voor mij was dit de uitstekende stageplek.” 

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Scroll naar boven